Osoby zajmujące się profesjonalnie ceramiką eksperymentują z dodatkami w celu polepszenia właściwości użytkowych gliny albo urozmaicenia jej faktury. Do najpopularniejszych dodatków należy sama glina, którą można dodać w formie palonki. Palonka to wypalona glina, którą miele się na ziarna i miesza z gliną plastyczną w celu zwiększenia odporności gotowych wyrobów na paczenie się.
Ziarna palonki mogą być różnej wielkości, od drobnego proszku po gruby grys, który nadaje glinie ziarnisty wygląd. Czytaj dalej
Trochę o glinie…
Wszystkie wyroby ceramiczne wykonuje się z materiału występującego powszechnie w naturze – gliny. Glina staje się ceramiką po poddaniu
jej na działanie bardzo wysokich temperatur powodujących stopienie się ze sobą
cząsteczek i stwardnienie masy, dzięki czemu powstaje jednolity materiał,
często trwalszy od skaty. Nie rozpuszcza się on ani nie łączy się z innymi materiałami, dzięki czemu doskonale nadaje się do zastosowań domowych i użytkowych. Czytaj dalej
Trochę historii na temat ceramiki….
Historia ceramiki jest nierozerwalną częścią historii cywilizacji i odzwierciedla zmieniające się zwyczaje i rytuały kulturowe. Od najdawniejszych czasów ludzie wykonywali z gliny przedmioty na cześć bóstw. Ceramika użytkowa pojawiła się w czasie, gdy człowiek zaczął uprawiać rolę tzn między 10000 a 8000 lat pne. Naczyń glinianych używano do przechowywania żywności, ale służyły również jako 
urny na prochy zmarłych. Wykonywano je z chropawej gliny, wypalanej w niskiej temperaturze co powodowało, że byty one kruche. Często naczynia dekorowano, odciskając na wzory.
Język sumeryjski, najwcześniejszy ze znanych języków, którym posługiwano się w Mezopotamii, był zapisywany pismem klinowym. Najwcześniejsze zabytki tego języka pochodzą z czasów ok. 3000 roku p.n.e. i składają się ze słów wyrytych igłą na małych tabliczkach z wilgotnej gliny. Wiele przedmiotów starożytnej ceramiki z Bliskiego Wschodu i wysp Morza Śródziemnego do tej pory nie ma sobie równych pod względem umiejętności technicznych i wyczucia estetycznego ich twórców.
W starożytnych Chinach i Japonii garncarze zaczęli wypalać kamionkę w wyższych temperaturach, nadając glinie niebywałą trwałość. Niedawno w Chinach wykopano piece garncarskie mające około 5000 lat . Zeszklone polewy pojawiły się w drugim tysiącleciu p.n.e., dzięki czemu można było nadać naczyniom barwę i fakturę oraz wykorzystać specyficzne cechy gliny. Odkryto przeróżne możliwości związane z obróbką ceramiki. Z czasem zrezygnowano z nadmiernego zdobienia i większą wagę zaczęto przywiązywać do śladów oddziaływania ognia na surową glinę.
Glina jest wyjątkowym materiałem, z którego można tworzyć najprzeróżniejsze rzeczy, od przedmiotów codziennego użytku po olbrzymie rzeźby plenerowe. Techniki modelowania, zdobienia i wykańczania ceramiki były przekazywane z pokolenia na pokolenie, a wiedza dawnych mistrzów jest ciągle uzupełniana nowymi pomysłami i wynalazkami technicznymi.
ceramika for You 